Główny bohater - Szanowny Igor
Postać drugoplanowa - Nostalgiczna mama
Epizod - Rozgoryczony tata
Sztuka dramatyczna pt."Ciche osamotnienie" - wystawiana przez niewdzięczny autyzm !
Dopadło nas....
Szło pomału...cicho niczym baletnica tańcząca w puentach..
Aż dotarło i uderzyło z niewyobrażalną siłą!
Osamotnienie Szanownego Igora...
Postanowił zamknąć się w swojej jaskini i nie wynurzać się bez celu..
Nawet zaspokajanie potrzeb postanowił uszczuplić i czasem robić coś,nie prosząc o pomoc...
Chowa się...ucieka i nie pozwala na obcowanie ze sobą..
Nigdy nie był kontaktowy, to zawsze była jego pięta Achillesa !,ale teraz jest to uporczywa samotnia!
Wiecie jak to jest leżeć koło swojego syna i nie móc go przytulić...siedzieć koło niego i nawet na moment nie wziąć na swoje kolana...chcieć wejść do jego świata i już u progu dostać ignorancją po twarzy !
Leżymy :
ja Nostalgiczna mama
i on Rozgoryczony tata...
Zostaliśmy znokautowani...wygnani i pozbawieni nadziei na odwzajemnianą relację z Szanownym Igorem...Niemym Igorem...., który zaledwie parę słów wypowiada - łaskawie poproszony,sam nie komunikując się z nami...nie nabywając nowych umiejętności !
On niemy komunikator....my niemo płaczemy rozpaczliwie pragnąc choć przez chwilę poczuć się prawdziwymi rodzicielami !
8 miesięcy pod sercem zlokalizowany był mój najukochańszy, a teraz...tracę go bezpowrotnie...
Oddala się w swą samotnie...a ja na razie odpuszczam..wywieszam białą flagę i czekam na jego ruch..
Nie mam już siły...chyba chwilowo się wypaliłam....postanowiłam złapać oddech choć na moment !
Błądzę po omacku w swojej głowie, szukając pozwolenia na chwilową niedyspozycję...
Akt pierwszy dramatu - rozegrany,a czy cała sztuka będzie miała happy end ?
No cóż - ZOBACZYMY !
