Nocny koszmar pod nazwą - "skarpetki"

Nagle w nocnej ciemni wyłania się postać..Mała ,szybka i zdeterminowana. Bez skrupułów władował się do łóżka zajmując wolną przestrzeń należącą do dorosłego samca. Głowa zawędrowała na poduszkę i automatycznie powieki opadły.

Sen...

Śpimy...

Postać się wierci, rusza....

Nie śpimy...

Nagle przeraźliwy krzyk. Trzęsienie i drgawki. Wskazywanie palcem na ciemne miejsce. W pewnym momencie miałam wrażenie jakbym bytowała ze schizofrenikiem , który w tej właśnie ciemnej przestrzeni widzi dziwne rzeczy.

Nagle postać wydała rozkaz zapalenia światła. Bałam się postaci, nie chciałam jej drażnić, więc ze spuszczoną głową wykonałam polecenie !

Ale krzyk trwał.....Chwyciłam go na ręce z wiarą,że zostanie mi pokazane o co chodzi - w czym jest problem. 

Nagle wyrwał się z mych objęć jak dzikie zwierze i pobiegł do swojej jaskini. Podążyłam za nim - włączyłam światło obserwując dalszy bieg wydarzeń. Chaotyczny ruch, szukanie w szafkach i wydawanie z ust dziwnych dźwięków. 

I wtedy mój wzrok skierował się na samotnie leżakujące na biurku skarpetki. Jak by czekały na swoje zadanie. Postać usiadła na łóżku,a ja z wiarą,że to one są powodem naszego koszmaru zapytałam czy mu je ubrać.

Iiiiii..............

Hurrraaaa !!!!!

Trafiłam..chodziło o skarpetki. Przecież gołe stopy nie są fajne i o 2.30 w nocy trzeba zamanifestować ich brak !

A potem.......nagle....

cisza !...tak piękna ,że aż miałam wrażenie ,że słyszę szelest muszych skrzydeł.

Kładziemy się do łóżka,ale już w jaskini...

Otulona kocem i wiarą na resztę nocnego spokoju zasnęłam...

Śpimy....

Głęboko śpimy....

W sumie to postać śpi,a ja po nocnych przeżyciach zaczynam nowy dzień...

Spokój - oby to był dzisiejszy wyznacznik !!